Ronaldo

Ronaldo (właść. Luis Nazario De Lima) - ur. 22 września 1976 roku - piłkarz brazylijski, uważany za jednego z najlepszych napastników w historii futbolu. W swojej bogatej karierze piłkarskiej reprezentował takie kluby jak Cruzeiro Belo Horizonte, PSV Eindhoven, FC Barcelona, Inter Mediolan i Real Madryt. Od stycznia 2007 roku jest zawodnikiem AC Milan. Z reprezentacją Brazylii zdobył dwukrotnie Puchar Świata, w 1994 i 2002 roku.

Ronaldo przyszedł na świat 22 września 1976 roku w Bento Ribeiro - biednej dzielnicy na przedmieściach Rio de Janeiro. Miał 14 lat, kiedy po raz pierwszy dostrzeżono jego talent. W 1994 roku ówczesny trener reprezentacji Brazylii Carlos Alberto Perreira zabrał 17-letniego Ronaldo na mundial do Stanów Zjednoczonych. Choć nie zagrał ani minuty, mógł wraz z kolegami świętować czwarty tytuł mistrzowski dla Brazylii.

Tuż po mistrzostwach Brazylijczyka wypatrzył jeden ze skautów pracujących dla PSV Eindhoven i zabrał piłkarza do Europy, gdzie jego gwiazda rozbłysła pełnym blaskiem. Już w pierwszym sezonie pobytu w Holandii Ronaldo strzelił dla PSV 30 goli w lidze i wywalczył koronę króla strzelców. W kolejnym roku dołożył 18 bramek i jego gra zaczęła wzbudzać zainteresowanie wielkich europejskich klubów. Szczególnie, że FIFA ogłosiła Ronaldo najlepszym piłkarzem świata w 1996 roku. Zdobył to prestiżowe wyróżnienie jako najmłodszy piłkarz w historii.

W końcu na pozyskanie Ronaldo zdecydowała się FC Barcelona, co okazało się dla klubu z Katalonii strzałem w dziesiątkę. To właśnie wtedy do Ronaldo przylgnął pseudonim "IL Fenomeno" (Fenomen), ponieważ zachwycał kibiców fantastycznymi umiejętnościami piłkarskimi. Potrafił z łatwością minąć kilku rywali i ze spokojem wpakować piłkę do siatki. W sezonie 1996-97 strzelił dla Barcy aż 47 bramek w 49 spotkaniach, co pozwoliło mu po raz drugi w karierze cieszyć się z tytułu najlepszego strzelca ligi. Przyczynił się też do zdobycia przez "Blaugranę" Pucharu Zdobywców Pucharów.

Po zaledwie roku spędzonym w Barcelonie, Ronaldo odszedł do Interu Mediolan, gdzie kontynuował pasmo sukcesów. Został po raz drugi z rzędu, jako jedyny zawodnik w historii, wybrany przez FIFA najlepszym piłkarzem świata za rok 1997 oraz zdobył "Złotą Piłkę" - nagrodę tygodnika "France Football" dla najlepszego piłkarza grającego w Europie. W maju 1998 roku w Paryżu wzniósł Puchar UEFA po finałowym zwycięstwie Interu nad Lazio Rzym.

Miesiąc później we Francji rozpoczęły się mistrzostwa świata, a Brazylia z Ronaldo w składzie była głównym kandydatem do zwycięstwa. Wszystko szło po myśli Brazylijczyków aż do finału, w którym obrońcy trofeum przegrali z gospodarzami mistrzostw 0:3. Rano, w dniu finałowego meczu Ronaldo dostał tajemniczej zapaści i musiał pojechać do szpitala. Do ostatnich chwil ważył się jego występ w tym meczu. Ostatecznie zagrał, ale był to słaby mecz w jego wykonaniu podobnie jak jego kolegów.

W listopadzie 1999 roku podczas meczu w lidze włoskiej, Ronaldo doznał poważnej kontuzji kolana, która wykluczyła go z gry na prawie pół roku. W pierwszym meczu po powrocie, w kwietniu 2000 roku zagrał zaledwie 7 minut, kiedy musiał opuścić boisku z powodu odnowionej kontuzji. Tym razem przerwa trwała aż 20 miesięcy. Ronaldo przeszedł dwie operacje i wszyscy zastanawiali się czy piłkarz zdąży wrócić do wielkiej formy na zbliżające się Mistrzostwa Świata 2002 w Korei i Japonii. Ronaldo rozwiał te obawy podczas mundialu, który okazał się teatrem jednego aktora. 25-letni piłkarz zdobył 8 bramek w turnieju, zostając jego najlepszym strzelcem, a Brazylia po zwycięstwie 2:0 nad Niemcami (oba gole Ronaldo) po raz piąty została mistrzem świata.

Po turnieju piłkarz zdecydował się zmienić otoczenie i przeszedł za 39 milionów Euro do Realu Madryt. Koniec roku 2002 przyniósł mu trzeci już tytuł najlepszego piłkarza świata według FIFA i drugą "Złotą Piłkę". W pierwszym sezonie w barwach "Królewskich" strzelił 23 gole i wygrał z Realem rozgrywki ligi hiszpańskiej. Rok później dołożył 1jedną bramkę, co zaowocowało kolejny tytułem najlepszego strzelca ligi.

Wraz z upływem czasu Ronaldo zaczynał przybierać na wadze , co niekorzystnie odbiło się na jego formie strzeleckiej. Kibice zaczęli przezywać piłkarza "El Gordo" (Grubas), a napastnik coraz rzadziej grał w pierwszym składzie Realu. Nie miał jednak problemów z wywalczeniem miejsca w wyjściowej jedenastce w reprezentacji Brazylii na mistrzostwa świata 2006 w Niemczech. "Canarinhos", jak zawsze, wymieniani byli w gronie faworytów mundialu i pierwsza runda potwierdziła tą tezę. Odnieśli trzy zwycięstwa, a Ronaldo dwa razy trafił do siatki wyrównując rekord Gerda Muellera - 14 bramek strzelonych na mistrzostwach świata. 27 czerwca 2006 roku w meczu 1/8 finału przeciwko Ghanie, Ronaldo już w piątej minucie otworzył wynik spotkania, co sprawiło, że Brazylijczyk z 15 bramkami na koncie został najlepszym strzelcem w historii turnieju o Puchar Świata. Nie dane było jednak piłkarzom z "Kraju Kawy" walczyć o główne trofeum, ponieważ niespodziewanie przegrali w meczu ćwierćfinałowym z późniejszym wicemistrzem Francją 0:1 i odpadli z turnieju. Ronaldo ogółem dla reprezentacji Brazylii strzelił 62 gole w 97 spotkaniach co czyni go drugim, po Pele, najlepszym strzelcem w reprezentacji.

Tymczasem posadę trenera w Realu Madryt objął Fabio Capello, który nie widział dla Ronaldo miejsca na boisku. Rozgoryczony piłkarz zdecydował się przenieść do AC Milan. Ostatnio lekarze stwierdzili u niego niedoczynność tarczycy, co może być powodem jego nadwagi. Piłkarz przechodzi obecnie kurację genetyczną w swoim kraju i wciąż zapowiada powrót do wielkiej formy sprzed kilku sezonów.