Jojko, Janusz

Janusz Jojko - polski piłkarz, bramkarz, trener. Urodził się 20 kwietnia 1960 roku w Chorzowie. Kluby: Chorzowianka, Ruch Chorzów, GKS Katowice, KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. Pierwszoligowy debiut zaliczył 30 lipca 1980 roku w barwach Ruchu Chorzów. W pierwszej lidze rozegrał 417 meczów. Karierę zakończył w 2003 roku.

Z GKS Katowice dwa razy zdobył Puchar Polski, a także dwa razy sięgał po Superpuchar Polski, co czyni go najbardziej utytułowanym zawodnikiem tego klubu. Obecnie jest pierwszym trenerem KSZO Ostrowiec Świętokrzyski.

W reprezentacji debiutował 18 lutego 1987 roku, w meczu z Finlandią, w Rybniku, który Polska wygrała 3:1. Drugi i zarazem ostatni raz w biało-czerwonym trykocie zagrał 17 maja 1994 roku w meczu z Austrią. Polska przegrała wtedy w Katowicach 3:4. Miał wtedy 34 lata i 27 dni.

W pamięci kibiców zapadł również z powodu niefortunnego wyrzutu piłki w trakcie barażowego meczu z Lechią Gdańsk, przegranego przez Ruch 1:2, który przyczynił się do spadku zespołu z Chorzowa do drugiej ligi w sezonie 1986-1987. Jojko chciał wyrzucić piłkę ręką, jednak uczynił to tak nieudolnie, że piłka...wylądowała w siatce, za jego plecami. Wielu kibiców uważa, że Jojko "sprzedał" mecz. Nikt nigdy jednak mu tego nie udowodnił, skończyło się tylko na podejrzeniach. Zawodnik wiele razy pytany o to przez dziennikarzy mówił, że to był przypadek. Kiedyś stwierdził, że on, chłopak urodzony w Chorzowie, nigdy by nie mógł czegoś podobnego zrobić klubowi z jego rodzinnego miasta.