Złota Nike

Złota Nike (zwana też Pucharem Rimeta) - pierwsze trofeum wręczane zwycięzcy mistrzostw świata w piłce nożnej w latach 1930-1970 przez władze FIFA. Nagroda miała postać złotej statuetki o wysokości 32 cm i wadze 3,8 kg. Wykonawcą "Złotej Nike" był Francuz Abel Lafleur. Statuetka przedstawiała starożytną, skrzydlatą boginię zwycięstwa (Nike), poniżej znajdował się napis Coupe du Monde de Football, uzupełniony w 1946 roku dopiskiem Coupe Jules Rimet. W boczne ścianki kwadratowej podstawy rzeźby wstawione były cztery złote tabliczki, po jednej na każdej ścianie, na których wygrawerowane były nazwy zwycięskich reprezentacji - od 1930 do 1970 roku.

Nagroda miała charakter przechodni, między kolejnymi turniejami była w kraju zwycięzcy. W 1970 roku, po trzecim triumfie reprezentacji Brazylii, zgodnie z regulaminem przeszła na własność brazylijskiej federacji piłki nożnej.

Podczas II wojny światowej teściowa włoskiego wiceprezydenta FIFA Ottorino Barassi ukrywała ją w pudełku po butach pod swoim łóżkiem przed Niemcami. W 1966 roku, tuż przed mistrzostwami świata w Anglii, Złota Nike została skradziona z wystawy w Londynie. Odnalazł ją w krzakach pies o imieniu Pickles. W grudniu 1983 ponownie ją skradziono. Nigdy jej już nie odnaleziono. Prawdopodobnie została przetopiona na złoty złom. Brazylijska Federacja Piłki Nożnej zleciła wykonanie repliki "Złotej Nike", która do dziś jest przechowywana w jej siedzibie.