Berbatow, Dimityr

Dimityr Berbatow - bułgarski piłkarz, napastnik. Urodził się 30 stycznia 1981 roku w Błagojewgradzie. Jest wychowankiem Pirinu Błagojewgrad, skąd szybko trafił do CSKA Sofia. Kiedy w wieku dziewiętnastu lat wyjeżdżał do Bayeru Leverkusen, miał na swoim koncie Puchar Bułgarii i wicemistrzostwo kraju oraz dwadzieścia sześć goli strzelonych w meczach o punkty.

Udaną passę kontynuował w Niemczech. Pod okiem trenera Klausa Toppmöllera, w sezonie 2001-2002, awansował razem z Bayerem do finału Ligi Mistrzów. W tych rozgrywkach młody Bułgar, który zastąpił w linii ataku doświadczonego Ulfa Kirstena, zdobył dwie bramki, m.in. w meczu ćwierćfinałowym z Liverpoolem. W tym samym roku podopieczni Toppmöllera dotarli do finału Pucharu Niemiec, ponadto zajęli drugie miejsce w Bundeslidze. Choć w kolejnych sezonach Berbatow nie powtórzył już tych wyników, to w ciągu pięciu lat spędzonych na boiskach Bundesligi wyrósł na jednego z najbardziej ciekawych napastników Europy. W ekstraklasie niemieckiej w sumie strzelił 69 goli. W sezonie 2004-2005 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców Bundesligi.

W maju 2006 roku, za 6 mln euro, odszedł do Tottenhamu Hotspur (stał się tym samym najdroższym piłkarzem bułgarskim). W sezonie 2006-2007 dotarł z zespołem prowadzonym przez Martina Jola do ćwierćfinału Pucharu UEFA, zajął też piąte miejsce w Premiership, w której strzelił 12 bramek. Przez kibiców Tottenhamu został uznany najlepszym zawodnikiem drużyny w tych rozgrywkach, ponadto trafił do jedenastki sezonu. Dobre występy w barwach Tottenhamu zaowocowały tym, że propozycję przejścia na Stamford Bridge złożyła mu Chelsea, jednak Berbatow odmówił.

Tuż po rozpoczęciu rozgrywek 2007-2008 do Tottenhamu wpłynęła oferta z Manchesteru United (klub ten oferował za Bułgara 25 mln funtów), który miał wówczas kłopoty z napastnikami (Saha i Rooney byli kontuzjowani, a Solskjaer zakończył karierę). Jednak londyńczycy uznali, że cena proponowana przez Alexa Fergusona jest zbyt niska.

W reprezentacji Bułgarii Berbatow zadebiutował 17 listopada 1999 roku, w przegranym 0:1 spotkaniu z Grecją. Zmienił wtedy w 65. minucie Aleksandyra Aleksandrowa. Pięć lat później pojechał z drużyną narodową na Euro 2004, gdzie podopieczni Płamena Markowa zanotowali trzy porażki (bramki 1:9). Od kwietnia 2007 roku jest kapitanem reprezentacji Bułgarii.